Impresjonizm i przesłanie wiersza
W drugiej części wiersza autor kontynuuje oddziaływanie na zmysły, tym razem dotyku ("gwiazda łyso spada"). Całość tworzy wielowymiarowy obraz, który możemy niemal fizycznie odczuwać podczas lektury.
Tetmajer doskonale oddaje piękno i niezwykłość górskiego krajobrazu, jednak jego zachwyt przeplata się z nutką melancholii i lęku przed przemijaniem. Fragment "oto gwiazdę, co spada, lećmy chwycić w ramiona, lećmy, lećmy ją żegnać, zanim spadnie i skona" pokazuje pragnienie zatrzymania pięknej, ale ulotnej chwili.
Utwór jest doskonałym przykładem wiersza impresjonistycznego. Autor wykorzystuje tę technikę, by uchwycić ulotne wrażenie wywołane ruchem mgieł nad stawem - podobnie jak malarze impresjoniści starali się zatrzymać na płótnie chwilowe efekty świetlne i atmosferyczne.
🌟 Ciekawostka! Impresjonizm w poezji Młodej Polski często wyrażał się właśnie w opisach przyrody - poeci, podobnie jak Tetmajer, starali się "namalować słowami" ulotne wrażenia, jakie wywołuje w człowieku kontakt z naturą.