Książka "Syzyfowe prace" została wydana w 1808 roku pod pseudonimem Maurycy Zych. Główni bohaterowie są wzorowani na autorze - rodzina szlachecka, śmierć nance, mieszkanie na stangi, matki. Książka porusza problemy nauczycieli i szkoły. Pierwszy tytuł to "Syzyfowe prace" i opisuje obraz szkoły rosyjskiej w latach 80. XIX.
Rusyfikacja - co to takiego?
Rusyfikacja oznacza narzucenie kultury i języka rosyjskiego, mające na celu wynarodowienie Polaków. Rusofil to natomiast wielbiciel wszystkiego co rosyjskie. Sama nazwa "Syzyfowe prace" pochodzi z mitologii greckiej. Ma ona trzy znaczenia:
- Nieudolne próby rusyfikacji Polaków;
- Próby przeciwstawienia się rusyfikacji;
- Historia i dzieje Andreja Radka, ang porównanie do Syzyfa.
Przykłady rusyfikacji w "Syzyfowych pracach"
Metody rusyfikacji ukazane w utworze to:
- kary, chłosty i koza
- zakaz mówienia po polsku w domach i nowo
- faworyzowanie Rosjan z rusyfikowanych
- rewizje w poszukiwaniu polskich książek
- zakaz posiadania wybranych gatunków literatury
- narzucanie prawosławia
- polskie zwroty tłumaczone na rosyjski
- uczanie na pamięć składu carskiej rodziny
- bunt dzieci przeciwstawiających się nauczycielom
- osoby, które uległy rusyfikacji
Konsekwencje rusyfikacji
Konsekwencje rusyfikacji były bardzo dotkliwe dla Polaków, zwłaszcza w XIX wieku na ziemiach polskich. Cały proces rusyfikacji miał na celu wynarodowienie Polaków i podporządkowanie ich kulturze i językowi rosyjskiemu. Germanizacja była również obecna w tym okresie, ale proces rusyfikacji był szczególnie dotkliwy dla Polaków.
Rusyfikacja po powstaniu styczniowym polegała na narzuceniu kultury i języka rosyjskiego, mającego na celu wynarodowienie Polaków. Metody rusyfikacji ukazane w "Syzyfowych pracach" przedstawiają jak dotkliwe były te zmiany dla Polaków i jak próbowano im przeciwstawić. Proces rusyfikacji był jednym z najważniejszych wydarzeń w Polsce w XIX wieku i miał poważne konsekwencje dla narodu polskiego.
