Apollo i Marsjasz
Poznajemy tu dwóch przeciwstawnych bohaterów: Apollo jest boskim patronem wieszczów, śpiewaków i poetów, który doskonale gra na cytrze. Jego miejsce kultu znajdowało się w lesie w pobliżu góry Nysa. Z drugiej strony Marsjasz to nieporównany fletrista, przedstawiany jako "dziecko i wychowanek przyrody" - postać znacznie bliższa zwykłym ludziom.
Historia opowiada o tym, jak Marsjasz odważył się wyzwać Apollo na muzyczny pojedynek. Choć konkurs był zacięty, pasterze pełniący rolę sędziów jednogłośnie wybrali Apollo jako zwycięzcę. Konsekwencje porażki były straszliwe - Marsjasz został przywiązany do drzewa i obdarty ze skóry. Legenda mówi, że wszyscy tęsknili za Marsjaszem, a z ich łez powstała rzeka nazwana jego imieniem.
W tekście występują ważne środki literackie: epitety (określenia rzeczownika), liryka narracyjna (typ liryki pośredniej przedstawiającej niewielką fabułę) oraz topos (stałe, niezmienne sformułowanie lub powtarzający się motyw literacki).
💡 Mit o Apollu i Marsjaszu często pojawia się w kulturze jako symbol konfliktu między porządkiem (Apollo) a żywiołowością (Marsjasz), między sztuką oficjalną a spontaniczną ekspresją.