Młoda Polska - charakterystyka epoki to okres w literaturze i sztuce polskiej przypadający na lata 1890-1918. Epoka ta, znana również jako modernizm, charakteryzowała się nowatorskim podejściem do sztuki i zerwaniem z tradycyjnymi formami wyrazu.
• Młoda Polska znaczenie nazwy wywodzi się z inspiracji podobnymi ruchami w innych krajach europejskich
• Epoka charakteryzowała się dekadenckim nastrojem, symbolizmem i poszukiwaniem nowych form wyrazu artystycznego
• Główne nurty filozoficzne to schopenhaueryzm, nietzscheanizm i bergsonizm
• Szczególną rolę odgrywała postać artysty jako jednostki wybitnej i niezrozumianej przez społeczeństwo