Kierunki artystyczne Młodej Polski
W Młodej Polsce rozwinęło się kilka wyjątkowych nurtów artystycznych, które zrewolucjonizowały sztukę i literaturę. Każdy z nich oferował nowe spojrzenie na rzeczywistość.
Impresjonizm (od francuskiego słowa "wrażenie") to kierunek nastawiony na uchwycenie ulotnych wrażeń i nastrojów. W utworach impresjonistycznych szczególnie ważne były opisy przyrody, oddziaływanie na różne zmysły, a także rola barw, światła i dźwięku. W malarstwie impresjonistycznym zamiast wyraźnych konturów pojawiały się kolorowe plamki tworzące całość obrazu.
Ekspresjonizm powstał w Niemczech i koncentrował się na wyrażaniu wewnętrznych przeżyć i emocji artysty. Twórcy tego nurtu odrzucili realizm, wybierając zamiast niego deformację, groteskę, kontrast i nastrój grozy. Wszystko po to, aby wyrazić najgłębsze uczucia.
Symbolizm i secesja to kolejne ważne nurty epoki. Symboliści używali symboli do wyrażania treści niewyrażalnych wprost, czerpiąc inspirację z filozofii Schopenhauera i Bergsona. Secesja natomiast wprowadzała do sztuki charakterystyczne faliste linie, motywy roślinne i kobiece oraz asymetryczne kształty.
Ciekawostka! Nirwana, o której pisał Schopenhauer, oznaczała stan uwolnienia się od cierpień świata - coś w rodzaju niebytu połączonego z uczuciem szczęśliwości. Ten koncept zaczerpnięto z filozofii wschodu.