Miłość jako siła napędowa
Miłość Wokulskiego do Izabeli Łęckiej to serce całej powieści - uczucie, które wszystko zmienia i wszystko niszczy zarazem.
Dla Stanisława miłość jest powodem do działania. Zarabia majątek, żeby jako zamożny człowiek móc się zbliżyć do arystokratki. Problem w tym, że zachowuje się przy tym kompletnie nieracjonalnie - wydaje pieniądze, nie dba o interesy, traci kontrolę.
To miłość nieszczęśliwa i niemożliwa do spełnienia. Prus pokazuje wyidealizowane uczucie, które więcej szkodzi niż pomaga. Podobnie było z Kordianem Słowackiego - też zakochał się w starszej kobiecie, została go odrzucona i chciał popełnić samobójstwo.
Różni się to od szczęśliwej miłości Kmicica i Oleńki z "Potopu", gdzie uczucie prowadzi do pozytywnych zmian i szczęśliwego zakończenia.
💡 Zapamiętaj: Miłość w "Lalce" to destrukcyjna siła, która prowadzi bohatera do upadku, w przeciwieństwie do romantycznych wzorców szczęśliwego zakończenia.