Oda do młodości - manifest romantyzmu
Wyobraź sobie utwór, który stał się głosem całego pokolenia! Oda do młodości to właśnie taki tekst - napisana w 1820 roku przez Mickiewicza, stała się manifestem młodych romantyków walczących ze starym światem.
Oda to gatunek poetycki o wzniosłym, uroczystym charakterze, zwykle pochwalny. Mickiewicz wykorzystał tę klasyczną formę, żeby wyrazić zupełnie nowe, rewolucyjne idee romantyczne.
Cały utwór to starcie dwóch światów: starego (oświeceniowego) i nowego (romantycznego). Poeta jednoznacznie opowiada się po stronie młodości, która ma siłę dokonać wielkiej przemiany dziejowej.
Pamiętaj: To pierwszy w polskiej poezji tak mocny wybuch uczuć i artystycznego wyrazu - prawdziwy przełom w naszej literaturze!
Młodość w odzie Mickiewicza to siła zdolna zmienić świat. Stary świat poeta określa jako "bez serc, bez ducha - to szkieletów ludy", zarzucając mu brak uczuć, wewnętrzną pustkę i wypalenie.
Bardzo ważny jest motyw wzlatywania nad codzienną szarością - nawiązuje do mitu o Dedalu i Ikarze, symbolizując pragnienie przekraczania granic i osiągania niemożliwego. Młodym otwiera się świat pełen marzeń, nadziei i planów na przyszłość, gdzie nie ma miejsca na samotność.