Zasady pisowni "ó" i "u"
Litera "u" pojawia się w kilku charakterystycznych miejscach. Piszemy ją zawsze na końcu wyrazów oraz zazwyczaj na ich początku. Jedyne wyjątki to: ów, ówdzie, ówczesny i ósemka - w tych słowach na początku piszemy "ó".
"U" występuje również w rzeczownikach o specyficznych zakończeniach. Zapamiętaj grupy: -un, -um, -unek, -unka (np. opiekun, album), a także -ula, -ulka, -ulec (np. babula, cyferka). Podobnie piszemy "u" w zakończeniach -utki, -uch, -uszek oraz -uś, -us, -unia, -usia.
W przypadku czasowników, "u" pojawia się w formach z końcówkami: -uje, -uję, -ujesz, -ujemy, -ujecie (np. pracuję, malujesz, podróżujemy).
Wskazówka: Najprostszy sposób na zapamiętanie pisowni "ó" to sprawdzenie, czy w innych formach wyrazu zamienia się ono na "o", "a" lub "e", np. stół - stoły, wrócić - wracać.
Literę "ó" piszemy głównie w zakończeniach -ów, -ówka, -ówna (z wyjątkami: skuwka, zasuwka). Pamiętaj też o początkowych "ó" w wyrazach: ów, ówdzie, ówczesny, ósemka.