Analiza treści wiersza
Miłosz maluje obraz zwyczajnego dnia: pszczoły nad kwiatami, rybak przy pracy, kobiety spacerujące pod parasolkami, pijak śpiący na trawniku. Wszystko toczy się normalnym rytmem, a przyroda i ludzie żyją swoim codziennym życiem.
W drugiej części pojawia się refleksja o zawiedzionych oczekiwaniach tych, którzy spodziewali się spektakularnego końca - błyskawic, gromów, archanielskich trąb. Ludzie nie dostrzegają, że koniec już następuje, bo są zbyt przyzwyczajeni do codzienności.
Kulminacją wiersza jest wypowiedź staruszka, który podczas tak prozaicznej czynności jak przewiązywanie pomidorów, wypowiada kluczową myśl: "Innego końca świata nie będzie". Ta puenta zostaje powtórzona dla podkreślenia jej wagi.
💡 Zwróć uwagę na kontrast między oczekiwaniami apokaliptycznymi a codziennością - Miłosz sugeruje, że prawdziwa apokalipsa przychodzi niepostrzeżenie, wpleciona w zwykłe życie.