"Biała magia" - erotyk pełen metafor
To subtelny erotyk o charakterze katastroficznym, który możesz rozpoznać po regularnej budowie - pięć czterowersowych strof z rymami krzyżowymi. Poeta skupia się na przedstawieniu idealnego piękna kobiety.
Kolor biały symbolizuje czystość i jest przeciwieństwem brutalnej rzeczywistości. Barbara, bohaterka wiersza, przeglądając się w lustrze, tworzy obraz spokojnej natury. Podmiot liryczny podziwia jej odbicie, a każde jej słowo jest dla niego cennym darem.
Poeta używa bogatych metafor i porównań - kobieta jest jak dzban wypełniający się światłem, jak pryzmat zmieniający bieg światła. W oczach podmiotu staje się centrum wszechświata, a jej obecność sprawia, że nawet zwierzęta podlegają jej kontroli.
Wiersz ma dwie interpretacje: po pierwsze, to klasyczny erotyk, gdzie podmiot zwraca się do ukochanej i obiecuje wspaniałe doznania. Po drugie, bohaterka zakłóca harmonię świata - jej obecność nie pozwala normalnie żyć.
Zwróć uwagę: Epitety ("szklane ciało"), synestezja ("srebrne kropelki głosu") i nawiązania do stylistyki baśniowej tworzą magiczną atmosferę utworu.