Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie
Historia zaczyna się od napadu na podróżnego, który został pobity, ograbiony i pozostawiony na pół żywy przy drodze. Kiedy kapłan i lewita przechodzili obok, zobaczyli rannego człowieka, ale minęli go obojętnie, nie udzielając mu pomocy.
Dopiero Samarytanin, mimo że pochodził z ludu pogardzanego przez Żydów, zatrzymał się przy rannym. Opatrzył jego rany, zawiózł do gospody i zapłacił za jego dalszą opiekę. Był troskliwy, współczujący i bezinteresowny w swoim działaniu.
Samarytanin pokazał wiele wspaniałych cech: był odważny, bo nie bał się zatrzymać w niebezpiecznym miejscu, szczodry w pomocy obcemu człowiekowi, odpowiedzialny i wrażliwy na cierpienie innych. Jego postawa była pełna empatii i dobroci.
Warto wiedzieć! Miłosiernym Samarytaninem jest każdy, kto zatrzymuje się i z gotowością pochyla nad cierpieniem drugiego człowieka. Jezus zakończył przypowieść wskazaniem, aby jego słuchacze postępowali podobnie.