Przypowieść o Synu Marnotrawnym
W tej przypowieści poznajemy trzy główne postacie, z których każda ma charakterystyczne cechy. Ojciec jest pełen miłości i miłosierdzia - potrafi wybaczyć, nie upokarza syna, nawet gdy ten wraca po zmarnowaniu majątku. To on symbolizuje bezwarunkową miłość rodzicielską.
Młodszy syn to bohater, który nie docenia miłości ojca ani wartości domu rodzinnego. Pragnie być samodzielny, więc bierze swoją część majątku i odchodzi. Jego historia to opowieść o upadku i odkupieniu - reprezentuje człowieka słabego, nieposłusznego i krnąbrnego, który sam sprowadza na siebie nieszczęście.
Starszy syn czuje się niedoceniony przez ojca. Potępia brata i jest wobec niego niewyrozumiały. W przenośnym znaczeniu symbolizuje osoby, które nie rozumieją ludzkiej natury i brakuje im tolerancji wobec błędów innych.
Ciekawostka: Ta przypowieść jest często interpretowana jako obraz relacji Boga z ludźmi - Bóg jak kochający ojciec zawsze przyjmie z powrotem "marnotrawnego" człowieka, który szczerze żałuje swoich błędów.