Miasto w "Lalce" – przestrzeń szans i podziałów
Warszawa w "Lalce" to miasto kontrastów i społecznych nierówności. Prus mistrzowsko portretuje jej dwoisty charakter – z jednej strony to miejsce pełne szans dla przedsiębiorczych jednostek jak Wokulski, z drugiej – przestrzeń biedy, zaniedbania i zaściankowości. Spacerując ulicami Warszawy, widzimy bogactwo obok nędzy, co tworzy obraz miasta rozdartego społecznymi podziałami.
Paryż stanowi w powieści przeciwieństwo Warszawy – to nowoczesna metropolia tchnąca postępem i harmonią społeczną. Wokulski dostrzega tam współpracę wszystkich warstw dla wspólnego dobra, co kontrastuje z polskim indywidualizmem i zacofaniem. Dla głównego bohatera Paryż staje się symbolem tego, czym mogłaby być Warszawa, gdyby przezwyciężyła swoje ograniczenia.
Prus pokazuje, że miasto może być zarówno przestrzenią przyjazną, jak i wrogą – wszystko zależy od tego, jak jego mieszkańcy potrafią współdziałać dla wspólnego dobra. Warszawa ze swoimi podziałami staje się metaforą całego polskiego społeczeństwa, niezdolnego do zjednoczenia sił w imię postępu.
Zastanów się: Czy współczesne miasta nadal dzielą ludzi na lepszych i gorszych? Awangarda Krakowska widziała w mieście symbol nowoczesności (koncepcja 3×M: miasto, masa, maszyna), ale czy dziś metropolie sprzyjają niwelowaniu czy pogłębianiu nierówności społecznych?