Motyw tańca śmierci w literaturze
"Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią" to dzieło o charakterze moralizatorskim i dydaktycznym. Uczony Polikarp, żarliwie modlący się do Boga, pragnie poznać tajemnice śmierci i sposoby jej uniknięcia. Gdy jednak Śmierć ukazuje mu się w odrażającej postaci gnijących zwłok z kosą, mędrzec mdleje ze strachu, co wywołuje drwinę Kostuchy.
Motyw tańca śmierci pojawia się również w innych dziełach literatury światowej. W "Makbecie" Szekspira Lady Makbet, dręczona poczuciem winy, popada w szaleństwo, co prowadzi ją do śmierci. Ta scena doskonale ilustruje, że nawet najpotężniejsi muszą ostatecznie stanąć twarzą w twarz ze śmiercią.
"Boska Komedia" Dantego, choć nie przedstawia dosłownie danse macabre, ukazuje dusze z różnych stanów społecznych cierpiące w piekle i czyśćcu. Dzieło podkreśla średniowieczną ideę równości wszystkich ludzi wobec śmierci i konieczności poniesienia konsekwencji swoich czynów.
"Treny" Kochanowskiego stanowią osobistą konfrontację poety ze śmiercią ukochanej córki. Zbiór ten można interpretować jako zmaganie się z żalem i refleksję nad ulotnością życia.
Warto zapamiętać! Motyw tańca śmierci (danse macabre) to jeden z najważniejszych motywów w literaturze średniowiecznej. Przypomina o równości wszystkich ludzi wobec śmierci, niezależnie od ich statusu społecznego, wieku czy bogactwa.