Ideologia i wzorce osobowe
Teocentryzm to podstawa średniowiecznego myślenia - wszystko koncentrowało się wokół Boga. Ta epoka charakteryzowała się też uniwersalizmem - jednolitością kultury w całej Europie.
Uniwersalizm średniowieczny oznaczał jeden ustrój (feudalizm), jeden język (łacina), jedną religię (katolicyzm) i podobne style w sztuce (romański i gotycki). Wszędzie rozumiano te same symbole i motywy, jak słynny taniec śmierci.
Epoka stworzyła konkretne wzorce osobowe. Wśród religijnych najważniejszy był święty - człowiek pokorny, pełen miłości do Boga, gardzący bogactwem. Asceta wyrzekał się przyjemności doczesnych, żyjąc w skrajnej nędzy.
Wzorce świeckie to przede wszystkim rycerz - stworzony do walki w imię Boga, władcy i ojczyzny. Był odważny, wierny i honorowy. Idealny władca to następca Boga na Ziemi, mądry i sprawiedliwy, dbający o dobro poddanych.
💡 Miłość dworska pokazywała idealnych kochanków (jak Tristan i Izolda), którzy pozostawali sobie wierni do śmierci - to była miłość przeznaczona przez Boga!