Gatunki i utwory średniowieczne
Średniowieczni autorzy tworzyli głównie dla chwały Bożej i edukacji społeczeństwa. Hagiografia to żywoty świętych (jak "Legenda o św. Aleksym"), epos rycerski opowiadał o bohaterskich wojownikach ("Pieśń o Rolandzie").
Kroniki dokumentowały historię (jak "Kronika polska" Galla Anonima), a kazania nauczały wiernych. Dramaty liturgiczne grano w kościołach, natomiast misteria to większe spektakle religijne poza świątynią.
"Bogurodzica" to najstarszy polski tekst poetycki - hymn do Maryi z elementami patriotycznymi. "Pieśń o Rolandzie" pokazuje idealnego rycerza wiernego Bogu i królowi, ale też konflikt między pychą a rozsądkiem.
Główne wzorce osobowe to święty (asceta jak św. Aleksy), rycerz (Roland) i idealny władca (Bolesław Chrobry według Galla). Św. Tomasz z Akwinu uczył, że wiara i rozum się uzupełniają.
Kluczowe: Europa średniowieczna to jedna wspólnota wiary, kultury i języka łacińskiego - uniwersalizm chrześcijański łączył wszystkie kraje.