Reduta Ordona - analiza utworu
"Reduta Ordona" to poemat opisowo-refleksyjny z wyraźnymi cechami epickimi. Narrator występuje zarówno w pierwszej, jak i trzeciej osobie, zapowiadając, że Bóg ostatecznie wymierzy sprawiedliwość i dokona zniszczenia podobnego do tego, którego dokonał Ordon.
Mickiewicz kontrastowo przedstawia walczące strony. Polacy to niewielka, słabo wyposażona grupa, mająca zaledwie sześć armat, ale pełna zaangażowania, dumy i honoru. Walczą w słusznej sprawie, broniąc ojczyzny, mimo braku wyraźnego rozkazu. Rosjanie natomiast to potężna armia z dwustu armatami, dowodzona przez cara porównanego do szatana - mściwego i bezlitosnego tyrana.
💡 Utwór przedstawia uniwersalny konflikt dobra ze złem - Polacy uosabiają wartości pozytywne, a Rosjanie negatywne.
Główny bohater - Konstanty Julian Ordon - jest przedstawiony jako wzór patrioty, obrońca ojczyzny, honoru i wiary. Gdy widzi nieuchronną klęskę, podejmuje heroiczną decyzję o wysadzeniu reduty, by amunicja nie dostała się w ręce wroga. Jego postawa wzrusza nawet generała przeciwnika. Najważniejsze motywy utworu to heroizm, honor, patriotyzm, odwaga i poświęcenie dla ojczyzny.