Filozofia Renesansu
Filozofia renesansu opierała się na trzech głównych nurtach: humanizmie, neoplatonizmie i reformacji.
Humanizm
Humanizm był ruchem umysłowym i światopoglądowym, który dążył do rekonstrukcji starożytnej kultury poprzez studia nad antyczną myślą, literaturą i językami. W przeciwieństwie do średniowiecza, renesans stawiał w centrum uwagi człowieka, jego duchowość i sprawy materialne.
Neoplatonizm
Definition: Neoplatonizm był kierunkiem filozoficznym, który sprzeciwiał się arystotelizmowi i scholastyce średniowiecznej. Neoplatonizm renesansowy głosił doskonałość człowieka jako Bożego stworzenia.
Highlight: Neoplatonizm założenia obejmowały ideę jedności świata duchowego i materialnego oraz koncepcję emanacji, według której wszystko pochodzi od Jedni Boga.
Najważniejsi filozofowie renesansu
- Erazm z Rotterdamu 1467−1536 - przedstawiciel humanizmu chrześcijańskiego, znawca starożytnych języków, uczony i teolog.
- Tomasz Morus 1478−1535 - autor "Utopii", wizjoner państwa idealnego, uznany za świętego przez Kościół katolicki.
- Niccolo Machiavelli 1469−1527 - twórca doktryny politycznej znanej jako makiawelizm, autor "Księcia".
Reformacja
Reformacja była ruchem religijno-społecznym zapoczątkowanym w XVI wieku przez Marcina Lutra. Doprowadziła do rozłamu w chrześcijaństwie i powstania nowych wyznań protestanckich: luteranizmu, kalwinizmu i anglikanizmu.
Vocabulary: Irenizm - postawa dążąca do pojednania różnych wyznań chrześcijańskich, charakterystyczna dla niektórych myślicieli renesansowych.
