Spotkanie Polikarpa ze Śmiercią
Utwór opowiada o mistrzu Polikarpie, uczonym, który pragnie poznać Śmierć. Dzięki boskiej interwencji dochodzi do spotkania, podczas którego Śmierć opowiada o swojej "pracy". Jej wygląd jest odpychający i przerażający - jest chuda, blada, ma żółtą twarz, brak jej nosa i warg, z oczu płyną krwawe łzy, a w ręku trzyma kosę.
W utworze pojawia się motyw danse macabre (taniec śmierci), przedstawiany jako korowód kościotrupów zabierających kolejnych ludzi. Śmierć podkreśla, że przychodzi po każdego, gdy nadejdzie odpowiedni czas - nie ma znaczenia, czy ktoś jest mądry czy głupi, chory czy zdrowy, bogaty czy biedny.
Jej ofiarami padają przedstawiciele wszystkich stanów: od najniższych do najwyższych - książęta, hrabiowie, królowie, cesarze, a nawet filozofowie i astronomowie. Nikogo nie omija, nawet Judasza i Jezusa.
Warto zapamiętać! Głównym przesłaniem utworu jest idea, że śmierć jako jedyna na świecie jest naprawdę sprawiedliwa - nie da się jej przekupić, oszukać ani uniknąć, niezależnie od pozycji społecznej.