Narracja i język artystyczny
Narracja w "Sklepach cynamonowych" jest pierwszoosobowa, prowadzona z perspektywy dziecka. Narrator jest uczestnikiem opisywanych wydarzeń, jednak posługuje się językiem zaskakująco dojrzałym i skomplikowanym. To jedno z najciekawszych zjawisk w prozie Schulza - dziecko opowiada jak człowiek dorosły i wykształcony.
Język narratora jest niezwykle artystyczny i obrazowy. Pełen zapożyczeń i terminów naukowych, staje się narzędziem filozoficznej refleksji. Schulz łamie zasady logiki, czasu i miejsca - zamiast liniowej fabuły otrzymujemy epizody, dygresje i sekwencje zdarzeń, które koncentrują się na konkretnych obrazach.
Charakterystyczne cechy języka Schulza to:
- Metaforyzacja - bogactwo przenośni i porównań
- Wyszukane słownictwo i złożone konstrukcje zdaniowe
- Liczne epitety i uosobienia
- Prezentacja świata jako przestrzeni onirycznej, niejasnej
Rzeczywistość w utworze jest filtrowana przez wyobraźnię dziecka, dzięki czemu jawi się jako magiczna i niezwykła. Schulz tworzy awangardową mieszankę realizmu, intelektualizmu i naukowości z maksymalnie zmetaforyzowanym światem surrealistycznym.
Język Schulza oddziałuje przede wszystkim na zmysły czytelnika - czytając "Sklepy cynamonowe", niemal widzimy, słyszymy i czujemy opisywane miejsca i sytuacje. To sprawia, że lektura, mimo trudnego języka, staje się niezwykłym doświadczeniem estetycznym.
Wskazówka: Czytając Schulza, nie przejmuj się, jeśli nie wszystko jest dla ciebie logiczne - jego proza celowo zaburza zwykłe związki przyczynowo-skutkowe, tworząc świat rządzący się własnymi prawami.