Kostiumy i wykonawcy
Aktorzy nosili charakterystyczne stroje, które pozwalały widzom rozpoznać postać z daleka. Koturny (buty na platformie) dodawały wzrostu, a grube, podbijane szaty robiły wrażenie monumentalności.
Onkos to peruka o symbolicznej barwie - jasna dla bohaterów pozytywnych, ciemna dla negatywnych, ruda dla zdrajców. Chiton (wierzchnia szata) też miał znaczenie - purpurowa dla królów, czarna dla tragedii, biała dla niewinności.
Najważniejsze były maski - określały charakter bohatera i działały jak rezonator, wzmacniając głos aktora. Tekst był śpiewany lub recytowany melodyjnie.
Wszystkich ról, nawet kobiecych, byli mężczyźni. Role kobiece grali młodzi chłopcy przed mutacją. Chór składał się z 12-15 osób, które śpiewały i tańczyły.
💡 Pamiętaj: Maski w teatrze greckim to nie tylko ozdoba - to prawdziwe narzędzia pracy aktora!