Tragedia i tragizm - budowa i zasady
Tragedia grecka miała bardzo ścisłą strukturę, która składała się z siedmiu części. Zaczynała się prologiem, w którym aktor zapowiadał, o czym będzie dramat. Potem następowało parodos - wejście chóru na scenę, który przez całą sztukę komentował wydarzenia.
Główna akcja toczyła się w epeisodionach (częściach akcji), które przeplatały się ze stasimonami (komentarzami chóru). Całość kończyła exodos - wyjście chóru ze sceny.
Greckie tragedie musiały przestrzegać zasady trzech jedności: miejsca (akcja w jednym miejscu), czasu (wydarzenia w ciągu jednego dnia) i akcji (jeden główny wątek fabularny). Dzięki temu dramat był skoncentrowany i intensywny.
Pamiętaj: Struktura tragedii greckiej to jak przepis na dobry film - każdy element ma swoje miejsce i funkcję!
Najważniejszym celem tragedii było katharsis - oczyszczenie emocjonalne widza przez przeżywanie litości i trwogi. Fatum (przeznaczenie) często kierowało losem bohaterów, a konflikt tragiczny polegał na zderzeniu dwóch równie ważnych wartości. Ironia tragiczna oznaczała, że bohater nie znał całej prawdy o sobie, co prowadziło do jego upadku.