Ballada o zakazanej miłości
„Ucieczka" to ballada synkretyczna, łącząca elementy liryki, epiki i dramatu. Jej główna bohaterka czeka na ukochanego, który nie wrócił z wojny i prawdopodobnie zginął. Mimo że ma powodzenie u kawalerów (nawet sam Książę chce ją poślubić), dziewczyna pozostaje wierna pamięci narzeczonego.
Pogrążona w rozpaczy bohaterka pragnie śmierci, by połączyć się z ukochanym. Pojawia się wiedźma, która oferuje jej kontakt ze zmarłym. Wbrew przestrogom lokalnej społeczności i księdza, dziewczyna decyduje się skorzystać z pomocy czarownicy.
O północy, kiedy wszyscy śpią, zmarły narzeczony przybywa jako jeździec. Zwierzęta wyczuwają obecność istoty nadprzyrodzonej - pies wyje, koń rży, sowa huczy. Mężczyzna nie zmusza dziewczyny do ucieczki, lecz ona bez wahania rezygnuje z ziemskiego życia i odjeżdża z nim.
Uwaga! Góra Mendoga, gdzie ukochany mówi, że mieszka, to w rzeczywistości cmentarz pod Nowogródkiem - pierwszy sygnał, że podróż skończy się tragicznie!
Podczas podróży dziewczyna na prośbę ukochanego pozbywa się wszystkich świętych przedmiotów (krzyżyka, różańca, modlitewnika). Gdy zdejmuje ostatni krzyżyk, koń przeskakuje mur i śmieje się ludzkim głosem - okazuje się szatanem! Zakochani trafiają do piekła, a rankiem ksiądz modli się za ich potępione dusze.