Konstrukcja i język utworu
Kompozycja składa się z trzech aktów poprzedzonych szczegółową dekoracją. Pierwszy akt to realistyczne rozmowy gości, drugi wprowadza fantastyczne zjawy, a trzeci miesza realizm z fantastyką.
Sceny dialogowe są krótkie - często to po prostu rozmowa dwóch osób. Wyspiański stworzył syntezę sztuk, łącząc słowo, obraz i dźwięk (muzyka taneczna).
Język dramatu jest mocno zróżnicowany. Mieszkańcy wsi mówią gwarą podhalańską z charakterystycznym mazurzeniem („coł" zamiast „chciał"). Inteligencja używa polszczyzny ogólnej, a Rachela z Poetą posługują się językiem poetyckim.
💡 Wskazówka: Różnice językowe podkreślają przepaść między warstwami społecznymi - to kluczowy element analizy utworu.
Akcja rozgrywa się w listopadową noc 1900 roku, co nawiązuje do prawdziwego wesela.