"O Weronie" Cypriana Kamila Norwida
"O Weronie" to krótki, refleksyjny wiersz inspirowany wizytą Norwida we włoskim mieście. Poeta łączy dwa wątki związane z Weroną - historię zabójstwa Juliusza Cezara oraz dramat "Romeo i Julia" Szekspira, tworząc wielowarstwowy obraz miejsca naznaczonego zarówno pięknem, jak i cierpieniem.
W wierszu pojawia się symboliczny obraz anioła, który płacze nad Weroną, ale jednocześnie obojętnie zrzuca krople deszczu. Ten kontrast doskonale oddaje główną myśl utworu - zderzenie wielkich, romantycznych uczuć z chłodnym, bezdusznym światem.
Norwid prowadzi filozoficzną refleksję nad przemijaniem, zdradą i śmiercią. Utwór utrzymany jest w melancholijnym nastroju i ukazuje gorzką prawdę o ludzkiej egzystencji. Przez pryzmat włoskiej historii poeta snuje uniwersalne rozważania o naturze człowieka.
Ciekawostka! Norwid w przeciwieństwie do innych romantyków używa oszczędnych środków wyrazu - każde słowo ma znaczenie i wymaga od czytelnika głębszej interpretacji.