Krzysztof Kamil Baczyński - poeta pokolenia Kolumbów
Baczyński to poeta tragicznego pokolenia, które dojrzewało w czasie wojny. Jego twórczość łączy katastrofizm z tęsknotą za utraconym spokojem - tym, co nazywa arkadią.
W jego wierszach dominują charakterystyczne słowa-klucze: krew, mrok, śmierć, młodość, czas, miłość, cisza. Te obrazy tworzą wizyjną i symboliczną poezję, która nawiązuje do romantyzmu. Ton jego wierszy jest pełen patosu - poważny i wyniosły, jak przystało na manifest pokolenia.
"Pokolenie" to wiersz-manifest, gdzie młodzi Polacy stają się bohaterami romantycznymi w obliczu apokalipsy wojennej. "Z głową na karabinie" pokazuje sytuację egzystencjalną z trzech perspektyw czasowych: przeszłość (młodość, arkadia), teraźniejszość (strach, niepokój) i przyszłość (pesymizm, śmierć).
Zapamiętaj: Baczyński pisał o tragiźmie pokolenia Kolumbów - młodych ludzi, którym wojna odebrała szansę na normalne dojrzewanie.