Nieśmiertelność poezji
Według Horacego, jego poezja-pomnik jest wyjątkowo trwała - nie zniszczą jej ani deszcze, ani wiatr, ani upływ czasu. Jest to obraz niezwykłej siły słowa poetyckiego, które potrafi przetrwać dłużej niż materialne konstrukcje.
Poeta wyraża głębokie przekonanie w słowach "Nie wszystek umrę", że część jego istnienia pozostanie na zawsze w jego dziełach. Wierzy, że jego twórczość będzie wieczna, podobnie jak Rzym miał być wiecznym miastem. To przekonanie okazało się prorocze - dziś, po dwóch tysiącach lat, wciąż czytamy poezję Horacego.
💡 Wieniec laurowy, o którym wspomina Horacy, to starożytny symbol zwycięstwa i chwały, przyznawany wielkim poetom i bohaterom.
Horacego można uznać za jednego z pierwszych twórców świadomych wartości swojej pracy literackiej. Jego przekonanie o nieśmiertelności poezji stało się inspiracją dla wielu późniejszych poetów, którzy również wierzyli, że ich słowa przetrwają próbę czasu.