"Z głową na karabinie" - analiza wiersza
Baczyński tworzy w tym wierszu mocny kontrast między beztroskim dzieciństwem a brutalną rzeczywistością wojny. Młody żołnierz wspomina sielankowe chwile z przeszłości, które teraz wydają się jak z innego świata.
Podmiot liryczny przewiduje własną śmierć i jest na nią przygotowany. To nie jest bohater dumny ze swojego poświęcenia - przeciwnie, nazywa swoją miłość do ojczyzny "głupią", bo wie, że doprowadzi go to do śmierci.
Apokaliptyczne obrazy wojennego koszmaru nabierają jeszcze większej siły, gdy zestawisz je z arkadyjskimi wspomnieniami dzieciństwa. Ta technika kontrastu pokazuje, jak wojna niszczy nie tylko życie, ale i pamięć o lepszych czasach.
Pamiętaj: Ten wiersz to przykład poezji tyrtejskiej - takiej, która ma budować patriotyzm, ale Baczyński pokazuje jej ciemną stronę.