Charakterystyka neolitu
Neolit, trwający od około 10 000 do 3 000 lat p.n.e., był przełomowym okresem w historii ludzkości. W tym czasie nastąpiły znaczące zmiany w sposobie życia ludzi. Zaczęto budować domy i prowadzić osadniczy tryb życia, co stanowiło istotny element rewolucji neolitycznej. Rozwinął się przemysł ceramiczny, a epokę tę wyróżniło pojawienie się dekoracji oraz zaawansowanego przemysłu krzemiennego.
Kamień odgrywał kluczową rolę w życiu ludzi neolitu. Był materiałem, z którego wytwarzano narzędzia, broń oraz przedmioty wykorzystywane w rytuałach. Dla ówczesnego człowieka kamień miał głębokie znaczenie symboliczne - kojarzył się z duszą, ponieważ nie ulegał zniszczeniu, a jednocześnie skutecznie służył do obrony przed śmiercią. Wykorzystywano go również jako amulet, który miał zapewniać ciągłość życia i ochronę przed chorobami.
Definicja: Rewolucja neolityczna to proces przejścia od koczowniczego trybu życia do osiadłego, związany z rozwojem rolnictwa i hodowli zwierząt.
Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów neolitu były pomniki megalityczne. Były to monumentalne budowle powstałe z wielkich głazów kamiennych, służące celom kulturowym lub sepulkralnym (związanym z kultem zmarłych). Pomniki te można spotkać w różnych częściach świata, między innymi w Armenii, na Sycylii, w Anglii i na Kaukazie.
Przykład: Przykładami budowli megalitycznych są menhiry (pojedyncze głazy ustawiane pionowo), dolmeny ("stoły kamienne" z płaską płytą na pionowych głazach) oraz kromlechy (koncentryczne kręgi z dolmenów i menhirów).