Komunikacja społeczna i jej elementy
Komunikacja społeczna to proces zachodzący między co najmniej dwoma podmiotami (zawsze jest nadawca i odbiorca), którzy wymieniają między sobą różne wiadomości. Nie jest to tylko zwykła wymiana słów - komunikacja pełni wiele funkcji, od informacyjnej i edukacyjnej, przez tożsamościową i integracyjną, aż po mobilizacyjną i rozrywkową.
Kiedy komunikujesz się z innymi, używasz różnych kodów komunikacyjnych. To systemy znaków i symboli, które można zinterpretować. Wśród nich wyróżniamy kod kinetyczny (mowa ciała), prozodyczny (barwa głosu, ton, tempo) oraz proksemiczny (fizyczny dystans).
Sam proces komunikowania składa się z kilku etapów. Zaczyna się od intencji (celu nadawcy), poprzez kodowanie (przekazanie informacji) i przekaz (wyrażenie intencji w wybranej formie), aż po dekodowanie (zrozumienie przekazu) i interpretację (reakcję odbiorcy).
💡 Tylko 7% komunikacji stanowią wypowiadane słowa! Reszta to język ciała (55%) i ton głosu (38%). Dlatego wiadomości tekstowe tak często prowadzą do nieporozumień.
Komunikacja może być werbalna moˊwienie,słuchanie,pisanie,czytanie,językmigowy,rozmowatelefoniczna,e−mail lub niewerbalna (mimika, gesty, ton głosu, wygląd, ubranie, dotyk). Media masowe to środki masowego przekazu, które upowszechniają informacje na dużą skalę. Charakteryzują się masowością, różnorodnością, cyklicznością i regularnością.