Mechanizm skurczu mięśnia
Sarkomer to podstawowa jednostka kurczliwa mięśnia szkieletowego. Sarkomery są ułożone regularnie wzdłuż całej miofibryli, tworząc charakterystyczny wzór, który możesz zobaczyć pod mikroskopem.
Skurcz mięśnia zaczyna się od impulsu nerwowego, który powoduje uwolnienie jonów wapnia. Te jony łączą się z troponiną, zmieniając jej kształt i przesuwając tropomiozynę, co odsłania miejsca wiązania miozyny na włóknach aktyny.
Następnie głowy miozyny (mające przyłączone cząsteczki ADP i resztę fosforanową) wiążą się z odsłoniętymi miejscami na aktynie. Po przyłączeniu się, głowy miozyny przesuwają się wzdłuż filamentów aktynowych, co prowadzi do skrócenia sarkomeru.
Ciekawostka: Cały cykl skurczu potrzebuje energii z ATP. Kiedy cząsteczka ATP wiąże się z głową miozyny, powoduje to odłączenie miozyny od aktyny, a następnie ATP rozpada się, uwalniając energię do kolejnego skurczu.