Charakterystyka i budowa mszaków
Mszaki to rośliny preferujące wilgotne środowiska, co wynika z ich biologii rozmnażania. Dzielą się na trzy główne grupy: mchy właściwe, mchy torfowe i wątrobowce.
W cyklu życiowym mszaków dominuje gametofit (pokolenie haploidalne), co odróżnia je od roślin naczyniowych. Zapłodnienie wymaga obecności wody, dlatego mchy często rosną w gęstych kępkach, które zatrzymują wilgoć. Sporofit (pokolenie diploidalne) jest zależny od gametofitu, pobierając od niego wodę i związki organiczne.
Mszaki nie mają prawdziwych tkanek przewodzących, ale posiadają wyspecjalizowane komórki: leploidy (żywe komórki transportujące asymilaty) oraz hydroidy (martwe komórki transportujące wodę z solami). Ich budowa obejmuje zarodnię z wieczkiem, setę, łodyżkę, listniki (pełniące funkcję asymilacyjną) oraz chwytniki umocowujące roślinę w podłożu.
💡 Mszaki mogą być jednopienne (jeden osobnik ma rodnie i plemnie) lub dwupienne osobnikimająalborodnie,alboplemnie−wtedydozapłodnieniapotrzebadwoˊchroˊz˙nychrosˊlin.
Rozmnażanie mszaków może odbywać się bezpłciowo (przez fragmentację lub rozmnóżki) lub płciowo przy udziale komórek płciowych wytwarzanych w rodniach (gametangia żeńskie) i plemniach (gametangia męskie).