Budowa i przystosowania płazów
Ciało płazów pokrywa cienka, naga skóra bez twardych elementów ochronnych. Jest ona bogata w gruczoły śluzowe, które wytwarzają śluz będący rozpuszczalnikiem gazów oddechowych. Dzięki przepuszczalnej skórze płazy mogą absorbować wodę, ale jednocześnie muszą żyć w środowiskach wilgotnych, by nie dopuścić do odwodnienia.
Płazy dzielimy na trzy grupy: ogoniaste (z zapłodnieniem wewnętrznym), bezogonowe (z zapłodnieniem zewnętrznym, przechodzące rozwój od jaja przez kijankę) oraz beznogie. Ich szkielet jest dość prosty - czaszka ma płaską, ażurową konstrukcję z niewielką mózgoczaszką, a kręgosłup nie posiada klatki piersiowej, co wpływa na mało wydajną wentylację płuc.
Dorosłe płazy są drapieżnikami, które nie piją wody, lecz wchłaniają ją przez skórę na zasadzie osmozy. Ich układ pokarmowy jest przystosowany do takiego trybu życia. Warto zauważyć, że kijanki różnią się od form dorosłych - nie mają żołądka, a ich jelito jest znacznie dłuższe.
Ciekawostka: Płazy są zwierzętami zmiennocieplnymi, które dostosowują swoją temperaturę do otoczenia. W zimnych okresach zapadają w hibernację, dzięki czemu mogą przetrwać niekorzystne warunki.