Cykl rozwojowy nagozalążkowych
Rośliny nagozalążkowe, jak sosna, mają cykl życiowy uniezależniony od wody, co stanowi ich ewolucyjną przewagę. Na jednym drzewie występują dwa rodzaje kwiatów: męskie i żeńskie, które są znacznie zredukowane w porównaniu z kwiatami roślin okrytonasiennych.
Kwiat męski składa się z osi i osadzonych na niej pręcików (mikrosporofili). Każdy pręcik zawiera dwa woreczki pyłkowe, w których dojrzewają ziarna pyłku. Z kolei kwiat żeński tworzy łuska wspierająca oraz łuska nasienna (owocolistek) z dwoma zalążkami umieszczonymi u jej nasady.
Zapylenie to przeniesienie ziaren pyłku z kwiatów męskich na okienko zalążka kwiatów żeńskich - u nagozalążkowych odbywa się za pomocą wiatru. Po zapyleniu ziarno pyłku wykształca łagiewkę pyłkową, która transportuje komórki plemnikowe do wnętrza zalążka, gdzie jedna z nich łączy się z komórką jajową, tworząc zygotę (2n).
Ciekawostka: Nazwa "nagozalążkowe" wzięła się stąd, że ich zalążki i powstające z nich nasiona nie są zamknięte w owocach, lecz leżą odkryte (nago) na powierzchni łusek szyszek.
Z zygoty rozwija się zarodek sporofitu, a zalążek przekształca się w nasienie zbudowane z zarodka, tkanki odżywczej (bielma pierwotnego) i łupiny nasiennej. W przypadku sosny łupina tworzy charakterystyczne skrzydełko umożliwiające rozsiewanie nasion przez wiatr. W sprzyjających warunkach nasiona kiełkują, dając początek młodym roślinom - sporofitom, które po 20-30 latach same zakwitną i rozpoczną nowy cykl.