Układ powłokowy u zwierząt
Homeostaza to kluczowa funkcja powłoki - dzięki niej organizm utrzymuje stałe warunki wewnętrzne niezależnie od tego, co dzieje się na zewnątrz. Powłoka działa jak naturalny kombinezon ochronny, który blokuje szkodliwe promieniowanie UV i mechaniczne uszkodzenia.
Co więcej, powłoka to także centrum informacyjne organizmu. Receptory w powłoce odbierają sygnały z otoczenia, a u niektórych zwierząt jak pierścienice czy stawonogi, powłoka wręcz kształtuje ich charakterystyczną budowę ciała.
Zwierzęta bezkręgowe rozwinęły różnorodne typy powłok. Pinakoderma u gąbek to najprostsza forma zbudowana z pinakocytów. Epiderma parzydełkowców składa się z komórek nabłonkowo-mięśniowych, które mogą się kurczyć.
Pamiętaj: Im bardziej złożony organizm, tym bardziej wyspecjalizowana jego powłoka!
Wór powłokowo-mięśniowy to rozwiązanie dla bardziej aktywnych zwierząt jak nicienie czy mięczaki. Natomiast stawonogi i wrotki mają nabłonek pokryty oskórkiem - twardą warstwą ochronną.
Neoderma u pasożytniczych płazińców jak tasiemce to prawdziwy majstersztyk ewolucji. Ta powłoka nie tylko chroni przed enzymami trawiennymi gospodarza, ale także pobiera pokarm i uczestniczy w oddychaniu.