Skurcz mięśnia i pozyskiwanie energii
Skurcz mięśnia szkieletowego to fascynujący proces, który zaczyna się od impulsu nerwowego. Gdy impuls dociera do synapsy nerwowo-mięśniowej, uwalniana jest acetylocholina, wywołująca depolaryzację błony włókna. To prowadzi do uwolnienia jonów wapnia z siateczki sarkoplazmatycznej. Jony łączą się z kompleksem troponina-tropomiozyna, odsłaniając centra aktywne w aktynie.
Wtedy główki miozyny mogą przyłączyć się do aktyny, wykorzystując energię z rozkładu ATP. Podczas obrotu główki miozyny filament aktynowy przesuwa się względem miozynowego, co powoduje skurcz mięśnia. To właśnie ten prosty mechanizm umożliwia Ci wykonywanie wszystkich ruchów!
Mięśnie potrzebują dużo energii, a zapasy ATP wystarczają tylko na kilka sekund pracy. Dlatego komórki mięśniowe wykorzystują różne drogi syntezy ATP: fosfokreatynę (magazynowaną tylko w mięśniach poprzecznie prążkowanych), glikolizę (rozkład glukozy do pirogronianu) oraz fermentację mleczanową.
🔍 W mięśniach występują różne typy włókien: czerwone (wytrzymałe, oddychające tlenowo), białe (szybkie, ale mniej wytrzymałe) i pośrednie!
Mięśnie pracują współzależnie. Te działające w tym samym kierunku nazywamy mięśniami synergistycznymi (np. przepona i mięśnie międzyżebrowe). Mięśnie wykonujące przeciwstawne ruchy to mięśnie antagonistyczne (np. mięsień dwugłowy i trójgłowy ramienia). Mięśnie mogą wykonywać różne rodzaje pracy: dynamiczną (skurcz izotoniczny), statyczną (skurcz izometryczny) lub utrzymywać napięcie spoczynkowe.