Właściwości i reakcje amin
Niskocząsteczkowe aminy to gazy o charakterystycznym zapachu przypominającym amoniak lub ryby. Wraz ze wzrostem masy cząsteczkowej zmieniają stan skupienia na ciekły, a następnie stały. Rozpuszczalność w wodzie maleje z rosnącą masą cząsteczkową. Aminy 1° mają najwyższe temperatury wrzenia (ze względu na wiązania wodorowe), następnie 2° i 3° o podobnej masie.
Aminy wykazują odczyn zasadowy w roztworach wodnych: R₁NH₂ + H₂O ⟶ R₁NH₃⁺ + OH⁻. Reagują z kwasami tworząc sole, np. CH₃NH₂ + HCl ⟶ CH₃NH₃⁺Cl⁻ (chlorek metanoaminium). Same aminy nie reagują z zasadami, ale ich sole już tak. Nazewnictwo soli amin opiera się na nazwie aminy z końcówką "-inium", np. bromek etanoaminium (CH₃NH₃⁺Br⁻).
Anilina (NH₂) łatwo ulega bromowaniu bez katalizatora: NH₂ + 3Br₂ ⟶ NBr₃ + 2HBr, tworząc bromek 2,4,6-tribromoanilinowy. Grupa aminowa aktywuje pierścień, umożliwiając podstawienie atomów bromu w pozycjach 2, 4 i 6. Anilina nie ulega bezpośredniemu nitrowaniu - najpierw tworzy się jej sól.
Ciekawostka: Wodne roztwory amin mają odczyn zasadowy, natomiast roztwory ich soli - kwasowy. Wynika to z hydrolizy soli: CH₃NH₃⁺Cl⁻ + H₂O ⇄ CH₃NH₂ + H₃O⁺ + Cl⁻, co można potwierdzić eksperymentalnie za pomocą papierków wskaźnikowych.