Hydraty i azotki
Hydraty to uwodnione sole, czyli kryształy zawierające w swojej sieci krystalicznej cząsteczki wody (woda krystalizacyjna). W nazewnictwie podajemy liczbę cząsteczek wody, np. CaSO₄·2H₂O siarczan(VI)wapnia−woda(2) czy CuSO₄·5H₂O (pentahydrat siarczanu(VI) miedzi(II)).
Woda krystalizacyjna może zmieniać kolor soli - przykładowo, niebieski CuSO₄·5H₂O po odwodnieniu zmienia się w biały CuSO₄.
Azotki to związki azotu z metalami i niektórymi niemetalami. Ich budowa zależy od grupy pierwiastków - azotki litowców i berylowców (Li₃N, Ba₃N₂) mają budowę jonową, a azotki pozostałych grup głównych (BN, Si₃N₄, C₃N₄) są kowalencyjne. GaN emituje niebieską barwę i jest stosowany w elektronice.
Azotki bloku d (Ti₃N₄, FeN) mają budowę metaliczną - są twarde, chemicznie bierne i dobrze przewodzą prąd. Otrzymujemy azotki na dwa główne sposoby:
- Utlenianie metalu z azotem w wysokiej temperaturze: 3Mg + N₂ → Mg₃N₂
- Reakcja amoniaku z metalem/tlenkiem metalu: 3Mg + NH₃ → Mg₃N₂ + 3H₂
🔍 Warto wiedzieć: Azotek galu (GaN) zrewolucjonizował produkcję diod LED - za niebieskie diody LED oparte na GaN przyznano Nagrodę Nobla z fizyki w 2014 roku!