Podstawy miareczkowania
Miareczkowanie to proces, w którym analit (badana substancja) reaguje z titrantem (odczynnikiem o znanym stężeniu). Gdy miareczkujemy kwas zasadą, obserwujemy zmianę pH roztworu, która pozwala określić moment osiągnięcia punktu równoważnikowego.
W punkcie równoważnikowym ilość dodanego titranta jest równoważna ilości analitu. Dla różnych układów kwas-zasada, pH w punkcie równoważnikowym może być różne. Przy miareczkowaniu mocnego kwasu mocną zasadą roztwór staje się obojętny (pH ≈ 7).
Ciekawym przypadkiem jest miareczkowanie mocnego kwasu słabą zasadą. Na przykład, gdy amoniak (NH₃) reaguje z kwasem solnym (HCl), tworzy się chlorek amonu (NH₄Cl). Jon amonowy może następnie reagować z wodą, tworząc równowagę: NH₄⁺ + H₂O ⇄ NH₃ + H₃O⁺.
Warto zapamiętać! Punkt równoważnikowy dla mieszaniny mocnej zasady i słabego kwasu będzie zawsze w środowisku zasadowym (pH > 7), a dla mocnego kwasu i słabej zasady - w środowisku kwasowym (pH < 7).
Z kolei gdy miareczkujemy słaby kwas mocną zasadą, jak w reakcji siarkowodoru (H₂S) z wodorotlenkiem sodu (NaOH), tworzy się siarczek sodu (Na₂S), a jon siarczkowy (S²⁻) reaguje z wodą: S²⁻ + H₂O ⇄ HS⁻ + OH⁻, co prowadzi do zasadowego odczynu roztworu.