Reakcje zobojętniania i strącania osadów
Reakcje zobojętniania zachodzą, gdy kationy wodorowe z kwasu łączą się z anionami wodorotlenkowymi z zasady, tworząc cząsteczki wody. Ogólny schemat to: kwas + zasada → sól + woda. Przykładem jest reakcja HCl z NaOH, którą można zapisać jako: HCl + NaOH → NaCl + H₂O. W zapisie jonowym skróconym wygląda to prosto: H⁺ + OH⁻ → H₂O.
Reakcje strącania osadów prowadzą do powstania substancji nierozpuszczalnych lub trudnorozpuszczalnych w wodzie. Mogą zachodzić między różnymi związkami: sól + kwas, sól + sól, czy sól + zasada. Przykładem jest reakcja CuSO₄ z NaOH: CuSO₄ + 2NaOH → Cu(OH)₂↓ + Na₂SO₄. W zapisie jonowym skróconym pokazujemy tylko jony, które tworzą osad: Cu²⁺ + 2OH⁻ → Cu(OH)₂↓.
W zadaniu opisano trzy doświadczenia z użyciem różnych substancji (Mg, HCl, NaOH, Na₂SO₄, Ba(NO₃)₂, H₂SO₄). W pierwszym zaobserwowano wydzielanie gazu (reakcja magnezu z kwasem solnym), w drugim wytrącił się biały osad (reakcja jonów baru z siarczanowymi), a w trzecim roztwór się odbarwił (reakcja zobojętniania z fenoloftaleiną).
💡 Wskazówka: Przy zapisie jonowym skróconym pamiętaj, że pokazujemy tylko te jony, które bezpośrednio uczestniczą w reakcji - pomijamy jony, które pozostają niezmienione po obu stronach równania!
Reakcje te możesz łatwo rozpoznać po efektach: zobojętnianie często zmienia kolor wskaźników, a strącanie powoduje powstanie mętnego roztworu lub wyraźnego osadu. Umiejętność zapisywania równań tych reakcji pomoże ci w rozwiązywaniu zadań z chemii i zrozumieniu przemian zachodzących w laboratorium.