Odczytywanie i zapisywanie wzorów chemicznych
Symbole chemiczne to skrótowy sposób zapisu pierwiastków. Pojedyncza litera (H) oznacza jeden atom, a liczba przed symbolem (2H) wskazuje liczbę atomów. Na przykład: O to jeden atom tlenu, a 4O to cztery atomy tlenu.
Z kolei wzór cząsteczki pokazuje, z jakich atomów składa się cząsteczka. Na przykład H₂ to cząsteczka wodoru złożona z dwóch atomów wodoru. Jeśli napiszemy 3H₂, oznacza to trzy cząsteczki wodoru.
W bardziej złożonych wzorach liczy się wszystkie atomy danego pierwiastka. Na przykład w 4Al₂O₃ mamy 8 atomów glinu (4 × 2 = 8) i 12 atomów tlenu (4 × 3 = 12).
Ciekawostka: Wartościowość pierwiastka to liczba elektronów, które atom może wykorzystać do utworzenia wiązania z innymi atomami. Wartościowość decyduje, w jakich proporcjach pierwiastki łączą się ze sobą!
Związki chemiczne zapisujemy za pomocą wzorów sumarycznych (np. Na₂O) lub wzorów strukturalnych, które pokazują, jak atomy są ze sobą połączone. Przykłady to: tlenek sodu (Na₂O), tlenek wapnia (CaO), tlenek azotu(V) (N₂O₅).
Przy tworzeniu nazw związków pamiętaj, że dla pierwiastków z grup 1, 2, 13 oraz dla cynku (Zn) nie podajemy wartościowości w nawiasie. Dla pozostałych pierwiastków, które mogą mieć różne wartościowości, trzeba je podać, np. tlenek miedzi(I).