Wiązania kowalencyjne - podstawy

Wiązanie kowalencyjne polega na uwspólnieniu elektronów między atomami. W zależności od liczby uwspólnionych elektronów, możemy mieć wiązanie pojedyncze (2 elektrony), podwójne (4 elektrony) lub potrójne (6 elektronów).

Definicja: Wiązanie kowalencyjne niespolaryzowane to wiązanie, w którym elektrony są równomiernie rozłożone między atomami o podobnej elektroujemności (różnica do 0,4).

Definicja: Wiązanie kowalencyjne spolaryzowane występuje, gdy elektrony są przesunięte w stronę bardziej elektroujemnego atomu (różnica elektroujemności od 0,4 do 0,7).

Definicja: Wiązanie koordynacyjne to specjalny rodzaj wiązania kowalencyjnego, gdzie jeden atom dostarcza parę elektronów, a drugi nie wnosi żadnych elektronów do wiązania.

Dokument omawia również wiązania sigma i pi. Wiązanie pojedyncze to zawsze wiązanie sigma, wiązanie podwójne składa się z jednego wiązania sigma i jednego pi, a wiązanie potrójne z jednego sigma i dwóch pi.

Highlight: Proces rysowania wiązań chemicznych obejmuje kilka kluczowych kroków, w tym określenie liczby elektronów walencyjnych, preferowanej liczby wiązań dla każdego atomu oraz uwzględnienie możliwości tworzenia wiązań koordynacyjnych.

Example: Przykładem cząsteczki z wiązaniem kowalencyjnym niespolaryzowanym jest O₂, gdzie dwa atomy tlenu dzielą się równo elektronami.