Wzory empiryczne i rzeczywiste
Wzór empiryczny (elementarny) to najprostsza forma wzoru chemicznego, która nie uwzględnia stosunków ani mas, pokazując tylko proporcje atomów w cząsteczce. Natomiast wzór rzeczywisty uwzględnia faktyczne stosunki i masy atomów w cząsteczce.
Na przykład, dla dwutlenku azotu wzór empiryczny to NO₂, a wzór rzeczywisty to (NO₂)₂ czyli N₂O₄. Aby obliczyć liczbę moli danego pierwiastka, używamy wzoru: n = m/M, gdzie n to liczba moli, m to masa pierwiastka, a M to masa molowa.
Obliczanie wzoru empirycznego wymaga kilku kroków. Najpierw ustalamy zawartość procentową każdego pierwiastka, przeliczamy ją na masę, a następnie na liczbę moli. Proporcje między liczbami moli dają nam wzór empiryczny związku.
Wskazówka: Pamiętaj, że po obliczeniu liczby moli każdego pierwiastka, należy podzielić wszystkie wartości przez najmniejszą z nich, aby otrzymać najprostszą proporcję!
Przykład: związek zawierający 59% sodu i 41% siarki. Przeliczamy masy na mole:
- Na: n = 59g/23g/mol = 2,56 mol
- S: n = 41g/32g/mol = 1,28 mol
Stosunek: 2,56:1,28 = 2:1
Zatem wzór empiryczny to Na₂S.