Ładunki elektryczne i sposoby elektryzowania
Ciała naelektryzowane oddziałują na siebie na dwa sposoby - albo się przyciągają, albo odpychają. Te oddziaływania są wynikiem obecności ładunków elektrycznych, które mierzy się w jednostce zwanej Kulomb C.
Istnieją trzy główne rodzaje elektryzowania ciał. Pierwszy to elektryzowanie przez tarcie (np. pocieranie). Podczas pocierania dwóch materiałów elektrony przechodzą z jednego materiału na drugi. Przykładem może być pocieranie bursztynu tkaniną - jeden materiał zostaje naelektryzowany dodatnio (niedobór elektronów), a drugi ujemnie (nadmiar elektronów).
Drugi sposób to elektryzowanie przez dotyk. Gdy dotykamy np. elektroskop pałeczką z nadmiarem lub niedoborem elektronów, część ładunku przechodzi na elektroskop. Możemy to zaobserwować przez rozchylenie się folii aluminiowej w elektroskopie.
💡 Pamiętaj, że elektrony mają ładunek ujemny, więc ich nadmiar daje ładunek ujemny, a niedobór - dodatni!
Trzeci sposób to elektryzowanie przez indukcję elektrostatyczną, które zachodzi na odległość. Gdy zbliżamy ujemnie naelektryzowany balon do neutralnego ciała, cząsteczki obdarzone ładunkiem odwracają się w kierunku ciała naelektryzowanego ujemnie, powodując jego polaryzację.