Światło jako fala elektromagnetyczna
Światło to fala elektromagnetyczna o długościach w przybliżeniu od 400 nm do 700 nm. Fala elektromagnetyczna składa się z przenikających się zmiennych pól elektrycznych i magnetycznych, które mogą rozchodzić się zarówno w próżni, jak i w ośrodkach materialnych.
Spektrum fal elektromagnetycznych jest bardzo szerokie - od fal radiowych, przez mikrofale, podczerwień, światło widzialne, ultrafiolet, aż po promieniowanie rentgenowskie i gamma. Każda długość fali świetlnej odpowiada innej barwie, dlatego możemy obserwować tęczę jako wynik dyfrakcji i interferencji światła w przyrodzie.
Aby zaobserwować interferencję światła, potrzebujemy przeszkód o szczelinach odległych od siebie o ułamki milimetra. Takie doświadczenie pokazuje dyfrakcję światła na szczelinie i potwierdza falową naturę światła.
Ważną właściwością fal elektromagnetycznych jest możliwość polaryzacji. Fala spolaryzowana to fala poprzeczna o drganiach zachodzących tylko w określonym kierunku, podczas gdy fala niespolaryzowana drga w różnych kierunkach. Gdy ustawimy dwa polaryzatory tak, że kierunki ich polaryzacji są prostopadłe, światło zostanie całkowicie wygaszone.
Wskazówka: Jak powstają fale elektromagnetyczne? Są generowane przez przyspieszające ładunki elektryczne - przykładowo, światło słoneczne powstaje w wyniku oscylacji elektronów w atomach.