Budowa Układu Słonecznego
Powstanie Układu Słonecznego to fascynująca historia sprzed 4,6 miliarda lat. Wszystko zaczęło się od gigantycznego obłoku materii międzygwiazdowej, który zaczął się kurczyć pod wpływem własnej grawitacji. W centrum tego obłoku temperatura rosła, aż w końcu zapaliło się nasze Słońce.
Dzisiaj Słońce to prawdziwy gigant - stanowi aż 99,87% masy całego układu! W jego jądrze panuje niewyobrażalna temperatura 15 milionów stopni Celsjusza, gdzie wodór przemienia się w hel w reakcjach termojądrowych. Na powierzchni jest "tylko" 5500 stopni.
Wokół Słońca krążą różne typy planet. Planety wewnętrzne (Merkury, Wenus, Ziemia, Mars) to małe, skaliste światy. Planety zewnętrzne (Jowisz, Saturn, Uran, Neptun) to gazowe olbrzymy, które są znacznie większe od naszej Ziemi.
💡 Ciekawostka: Słońce jest tak masywne, że gdyby było puste w środku, zmieściłoby się w nim ponad milion planet wielkości Ziemi!
Poza zwykłymi planetami mamy też planety karłowate jak Ceres czy Eris - są zbyt małe, żeby być prawdziwymi planetami, ale za duże, żeby je ignorować. Planetoidy skupiają się głównie w pasie między Marsem a Jowiszem oraz w odległym pasie Kuipera.
Komety to kosmiczne "brudne kule śniegowe" ze lodu i skał, które przy zbliżeniu do Słońca tworzą spektakularne ogony. Meteoroidy to małe skalne fragmenty - gdy wpadną w atmosferę Ziemi, spalają się jako "spadające gwiazdy" (meteory), a jeśli dotrą do powierzchni, nazywamy je meteorytami.