Napięcie elektryczne to wielkość określająca ilość energii potrzebnej do przeniesienia ładunku jednostkowego między dwoma punktami. Jest to wyrażone wzorem U= q (ładunek elektryczny). Jednostką napięcia jest 1V (wolt), co równa się 1J (dzul): 1C (kolumb).
Prąd elektryczny to uporządkowany ruch ładunków. Umowny kierunek przepływu prądu jest od plusa do minusa, przeciwny do kierunku ładunków ujemnych, i zgodny z kierunkiem ładunków dodatnich. Ładunki poruszające się w metalach to elektrony, w cieczach to jony dodatnie i ujemne, a w gazach to jony dodatnie, ujemne i elektrony.
Natężenie prądu elektrycznego jest określone wzorem I=q/t, gdzie q symbolizuje ładunek, a t czas. Jednostką natężenia jest 1A (Amper), co równa się 1C (kolumb): 1S (sekunda).
Prąd elektryczny płynie w obwodzie elektrycznym, gdy między biegunami źródła energii elektrycznej istnieje napięcie, a obwód jest zamknięty. Składa się on z źródła energii elektrycznej, przewodów elektrycznych oraz odbiornika energii elektrycznej.
Natężenie prądu mierzymy za pomocą amperomierza, który jest połączony szeregowo, natomiast napięcie mierzymy za pomocą woltomierza, który jest połączony równolegle.
Wartości napięcia i natężenia prądu są istotne w obwodach elektrycznych, gdyż pozwalają na kontrolowanie i monitorowanie przepływu energii elektrycznej. Dlatego znajomość ich wzorów i jednostek jest kluczowa w dziedzinie elektryki.
