Opór elektryczny
Opór elektryczny (rezystancja) to wielkość, która opisuje, jak dany materiał przeciwstawia się przepływowi prądu. Im większy opór, tym trudniej przepłynąć prądowi. Opór obliczamy jako iloraz napięcia i natężenia prądu: R = U/I. Jednostką oporu jest om (Ω).
Opór przewodnika zależy od kilku czynników. Jest wprost proporcjonalny do długości przewodu - im dłuższy przewód, tym większy opór. Jest też odwrotnie proporcjonalny do pola przekroju - grubszy przewód stawia mniejszy opór. Dodatkowo, wartość oporu zależy od rodzaju materiału, z jakiego wykonany jest przewodnik.
Wzór na opór przewodnika uwzględnia wszystkie te czynniki: R = ρ · l/S, gdzie ρ to opór właściwy materiału, l to długość przewodnika, a S to pole przekroju poprzecznego. Dzięki temu możemy projektować przewody o określonych właściwościach elektrycznych.
🔌 Zastosowanie: Oporniki są podstawowymi elementami układów elektronicznych. Znajdziesz je w niemal każdym urządzeniu - od smartfona po telewizor. Ograniczają przepływ prądu, chroniąc delikatne elementy przed uszkodzeniem.