Podstawowe wzory termodynamiki
Energia wewnętrzna to cała energia zawarta w ciele - zarówno kinetyczna, jak i potencjalna wszystkich cząsteczek. Wzór Ew = F × S pokazuje związek między siłą a przemieszczeniem, ale w termodynamice częściej używamy innych form tego wzoru.
Ciepło obliczasz wzorem Q = m × CW × ΔT, gdzie m to masa, CW to ciepło właściwe, a ΔT to zmiana temperatury. Ten wzór używasz, gdy ciało się nagrzewa lub chłodzi, ale nie zmienia stanu skupienia.
Ciepło właściwe CW=Q/(m×ΔT) mówi ci, ile energii potrzeba, żeby podgrzać 1 kg substancji o 1°C. Różne materiały mają różne ciepła właściwe - na przykład woda potrzebuje dużo energii do nagrzania.
Ciepło topnienia Ct=Q/m to energia potrzebna do stopienia 1 kg substancji. Używasz tego wzoru, gdy lód zamienia się w wodę lub gdy metal się topi - temperatura wtedy się nie zmienia, ale substancja pochłania energię na zmianę stanu.
💡 Wskazówka: Gdy w zadaniu temperatura się zmienia - używaj wzoru na ciepło. Gdy temperatura jest stała, ale zmienia się stan skupienia - używaj ciepła topnienia!