Ukształtowanie powierzchni i klimat Azji
Azja jest kontynentem głównie wyżynno-górskim, gdzie aż 75% powierzchni zajmują wyżyny i góry. Najwyższe łańcuchy górskie to Himalaje, Karakorum i Hindukusz, między którymi rozciągają się kotliny śródgórskie. Na obrzeżach kontynentu leżą natomiast rozległe niziny, np. Zachodniosyberyjska czy Chińska.
Kontrasty wysokości w Azji są ogromne. Mount Everest wznosi się na 8848 m n.p.m., a wybrzeże Morza Martwego znajduje się 430 m poniżej poziomu morza! Młode góry azjatyckie tworzą dwa pasy: równoleżnikowy i południkowy, które leżą w aktywnej strefie sejsmicznej, co powoduje częste trzęsienia ziemi i erupcje wulkanów.
Klimat Azji kształtują przede wszystkim: ogromna wielkość kontynentu, wyżynno-górska rzeźba terenu i cyrkulacja monsunowa. Monsun to wiatr okresowo zmienny występujący głównie w południowej i południowo-wschodniej części kontynentu. Latem wieje od oceanu w kierunku lądu przynosząc deszcze, a zimą odwrotnie - od lądu w stronę oceanu.
Ciekawostka: W miejscowości Czerapundżi w Indiach notuje się około 11000 mm opadów rocznie, podczas gdy w Kotlinie Turańskiej zaledwie 20 mm! To pokazuje, jak ogromne są kontrasty klimatyczne w Azji.